Een interessante mail over uitspraken als kind over een preëxistentie
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 8 May, 2011)
Samenvatting
Bevestiging van een getuigenis van een moeder over uitspraken van haar kind over een geestelijk voor-bestaan voor dit leven.
Een interessante mail over uitspraken als kind over een preëxistentie
door Titus Rivas en Anny Dirven
In Terugkeer 20(1) van voorjaar 2009 stond een artikel van ons getiteld Herinneringen rond de eigen geboorte en wat daaraan voorafging. Het artikel beschreef de perinatale en preëxistentieherinneringen van een jonge vrouw die we als V hebben aangeduid. Daarin stelt haar moeder Anke onder meer dat V reeds als kind met haar over een geestelijk voorbestaan gepraat had. Merkwaardig genoeg werd deze bewering van Anke aan het eind van het artikel door V zelf tegengesproken. Zij vertelde ons dat ze haar moeder pas als volwassene had verteld over haar ervaringen voor haar geboorte.V zou zich beperkt hebben tot herinneringen aan een periode kort na haar geboorte, omdat ze aanvoelde dat die hoe dan ook normaler zouden worden gevonden.
Intussen heeft V ons een e-mail gestuurd waarin ze haar woorden op dit punt terugneemt. Hier volgt de vertaalde tekst van haar Engelse bericht:
“Ik was van plan om u al veel eerder te schrijven, maar er kwam altijd weer iets tussen. Ik wilde u slechts laten weten dat de versie die mijn moeder van de gebeurtenissen geeft mogelijk toch de juist is – en ik neem alles terug wat ik daarover gezegd heb. Een aantal maanden geleden (zolang ben ik reeds van plan u te emailen) bezocht ik samen met mijn oudste zus een tentoonstelling over Darwin – en ik begon te praten over de oorsprong van het leven, etc. Bij dat gesprek ik vertelde haar in het kort over mijn herinnering aan een preëxistentie – en ze draaide zich om zei: “Ja, dat weet ik, mamma vertelde me er al over toen je ongeveer zes jaar oud was.” Dus ik moet mijn moeder het wel in die periode verteld hebben – en die herinnering daaraan zelf verdrongen hebben? Een enge gedachte – maar dat moet wel zijn wat er gebeurd is. Ik wilde dat u gewoon even laten weten.”
We zijn V erkentelijk voor haar eerlijkheid, die het hele verhaal alleen maar geloofwaardiger maakt. We mogen er nu namelijk redelijkerwijs vanuit gaan dat zij haar moeder werkelijk al over een geestelijk voorbestaan verteld heeft als kind en dat het dus niet gaat om een soort fantasie die ze pas veel later ontwikkelde.
Haar moeder Anke schreef hier onder meer over: “Ze zei vaak dat ze eigenlijk bij een andere moeder had moeten zijn. [...] Ze zei ook wel eens iets dat er iets misgegaan was en dat ze daarom niet naar die andere moeder kon, dat ze (dacht ik, weet ik niet zeker) doodgegaan was.”
Referentie
- Rivas, T., & Dirven. A. (2009). Herinneringen aan de eigen geboorte en wat daaraan voorafging. Terugkeer, 20(1), 19-21.
Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer.
Contact: titusrivas@hotmail.com