Beschouwing bij het artikel Ik wist dat Suriname mijn beloofde land was
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 19 August, 2009)
Samenvatting
Beschouwing bij het artikel Ik wist dat Suriname mijn beloofde land was: het relaas van Jolanda Klaassen.
Beschouwing bij het artikel Ik wist dat Suriname mijn beloofde land was: het relaas van Jolanda Klaassen
Een gemiddelde lezer van dit artikel zal het verhaal van Jolanda Klaassen misschien niet al te geloofwaardig vinden. Er is wel erg veel aangrijpends in haar leven gebeurd en bovendien zou ze veel meer merkwaardige ervaringen dan gemiddeld hebben gehad. Wij hebben echter persoonlijk contact met Jolanda gehad en zien geen reden om aan de grote lijnen van haar relaas te twijfelen. Bovendien is haar verhaal op allerlei punten tegenover ons bevestigd door haar moeder en haar partner John. Het is voor ons daarom aannemelijker dat er werkelijk paranormale factoren in het spel zijn, dan dat Jolanda slechts over een overspannen fantasie beschikt.
Vervolgens wordt het de vraag wat voor een factoren dit zijn. Veel ervaringen wijzen op een paragnostische begaafdheid, d.w.z. dat ze meer dan eens (en meer dan gemiddeld) indrukken lijkt te hebben gehad van gebeurtenissen waar ze niet langs normale wegen kennis van kon nemen.
Daarnaast zijn er sterke aanwijzingen dat ze werkelijk een vorig leven in Suriname kan hebben gehad als Creoolse vrouw die op de hoogte was van Winti en de cultuur van de Surinaamse indianen. We mogen niet onvermeld laten dat haar vader racistische neigingen had, waardoor zij juist meer open stond voor andere culturen. Ze schrijft hierover: "Het heeft me gemaakt tot wie ik ben, een wereldburger die van vele culturen de rijkdommen verzamel, geniet van alle vergaarde wijsheden en gerechten en een gelukkige echtgenote van mijn creoolse man. Ik sta open voor iedereen, voor al het goeds, dat heeft het uiteindelijk met me gedaan en dat is niet zo verkeerd, toch?"
Eventueel zou de hang naar andere culturen psychologisch gezien ook in verband kunnen worden gebracht met een drang zich zoveel mogelijk te distantiëren van haar mishandelende vader.
Toch kunnen wij ons moeilijk voorstellen dat dit alle aspecten van haar verbondenheid met Suriname kan verklaren. Het indrukwekkendste vinden wij wat dit betreft haar jeugdige besef dat Suriname haar 'beloofde land' was en het herkennen en gemakkelijk oppikken van allerlei aspecten van de Surinaamse cultuur. Dit wordt bevestigd door John.
Het heeft er alle schijn van dat ook haar taalvaardigheid in het Sranan Tongo hier mee te maken heeft, zodat er sprake zou zijn van een vorm van xenoglossie. Uiteraard komen haar hoge intelligentie en een aanleg voor talen hierbij zeker van pas, maar opnieuw lijkt dit niet het hele verhaal. John zegt hierover: "Jolanda is goed met taal, ze is ontwikkeld, maar dat ze in enen de Surinaamse taal zo onder de knie had is vreemd."
In theorie zou haar klaarblijkelijke paranormale gave mede het gevolg kunnen zijn van Winti-praktijken tijdens haar vorige leven.
Tot slot is het opmerkelijk dat veel van de zwarte slaven die naar Suriname werden gebracht oorspronkelijk uit West-Afrika, waaronder Ghana, afkomstig waren. Dit is nu nog te zien in allerlei aspecten van de Creoolse cultuur, onder meer in volksverhalen over de slimme spin Anansi, in de klederdracht en in de muziek. Het is waarschijnlijk dat de West-Afrikaanse invloeden op de Surinaamse leefwijze voorheen nog sterker waren dan nu het geval is, wat Jolanda's aantrekking tot Ghana mede zou kunnen verklaren.
Beschouwing bij het artikel over Ik wist dat Suriname mijn beloofde land was - het relaas van Jolanda Klaassen
Reacties: titusrivas@hotmail.com