Morele verontwaardiging misbruikt voor reactionaire maatregelen
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 5 March, 2018)
Samenvatting
Dat er misstanden bestaan op een bepaald gebied, wil niet zeggen dat er alléén maar misstanden bestaan op dat gebied.
Morele verontwaardiging misbruikt voor reactionaire maatregelen
Het kan hartverwarmend zijn als mensen oprecht moreel verontwaardigd zijn over reële misstanden. Jammer genoeg wordt die verontwaardiging soms ook misbruikt om reactionaire veranderingen te bepleiten. Zo kan men draconische straffen en andere repressieve maatregelen doorvoeren die uiteindelijk leiden tot een structureel onrechtvaardige situatie.
Onlangs ontving ik in dit verband enkele digitale oproepen tot het onderteken en van een petitie rond het bestrijden van bestialiteit oftewel zoöfilie. Er werd gepleit voor een totaal verbod (in binnen- en buitenland) op seks met dieren. Ik vond dit zo ongenuanceerd dat ik heb besloten deze keer niet mijn handtekening te zetten onder de petitie. (Een uitzonderlijke situatie, want meestal teken ik zo'n petitie bijna automatisch.) Er bestaat naar alle waarschijnlijkheid ook nog zoiets als onschuldig erotisch contact met individuele dieren dat niet ingaat tegen de wensen of belangen van die dieren. Helaas bleek dit gegeven bij de laatste oproep zelfs expliciet ontkend te worden, waarbij men ook nog verwees naar een andere vermeende leugen, namelijk dat er onschuldige erotische contacten tussen volwassenen en kinderen bestaan. Er was bovendien een gruwelijke foto bijgezet vaneen vastgebonden, machteloze hond die al klaar lag om misbruikt te gaan worden. De foto moest 'bewijzen' dat dit de enige mogelijke vorm van zoöfiel seksueel contact kon zijn. (Dit is vergelijkbaar met het gebruik van beelden van een heteroseksuele verkrachting door een man om te bewijzen dat alle heteroseksuele mannen in feite alleen maar vrouwen willen verkrachten. Iets dergelijks zie je ook weer bij de discussie rond relaties tussen meerder- en minderjarigen: zodra er weer een afschuwelijk geval van misbruik van kinderen aan het licht komt, wordt dit door bijna iedereen beschouwd als het ultieme bewijs dat zulke contacten volledig gelijk staan aan kindermisbruik, zelfs in het geval dat het om platonische contacten gaat, zonder lichamelijk-erotische dimensie dus.)
Griezelig genoeg noemde men zoöfilie een 'perversie' en leek men het evident te vinden dat het verschijnsel vooral ook verboden moest worden omdat het een perversie was. Het gaat op zo'n moment dus niet meer om de vraag of er ook echt dieren geschaad worden, maar domweg om de vraag of men bepaalde seksuele handelingen 'walgelijk' vindt. Zo ja, dan is dat al genoeg om er tegen te zijn.
Natuurlijk is bijvoorbeeld verkrachting van dieren zeer verwerpelijk, maar dat wil niet zeggen dat men "dus" tegen alle erotiek met dieren dient te zijn. Laten we het onderscheid tussen "handelingen die concrete anderen daadwerkelijk schaden" en "handelingen die veel mensen 'pervers' vinden ongeacht of ze schadelijk zijn of niet" nooit uit het oog verliezen. We moeten maatregelen nemen om daadwerkelijke misstanden terug te dringen, maar zulke maatregelen moeten altijd gepaard gaan met een maximale bescherming van individuele vrijheid. Onderdrukking van onschadelijke handelingen is namelijk zelf ook moreel verwerpelijk!
Redelijkheid betekent in zulke gevallen steeds dat men openstaat voor bewijsmateriaal voor een onschuldige kant van de medaille.
Dit stukje werd eerder geplaatst als blog op Blogger.com, op 30 oktober 2012.
Titus Rivas