Titel

Het uitblijven van hersenletsel na NDE's gedurende een langdurige hartstilstand

Geplaatst door

Titus Rivas   (publicatiedatum: 8 April, 2017)

Samenvatting

Titus Rivas gaat beknopt in op de anomalie van het uitblijven van hersenschade bij nabij-de-doodervaringen tijdens een langdurige hartstilstand.


Tekst


Het uitblijven van hersenletsel na NDE's gedurende een langdurige hartstilstand

door Titus Rivas

Nabij-de-doodervaringen vertonen een rijk scala aan goed gedocumenteerde en extern bevestigde paranormale verschijnselen die niet in een regulier, materialistisch wereldbeeld passen (Rivas, Dirven & Smit, 2013). Mensen kunnen tijdens hun ervaring bijvoorbeeld correcte buitenzintuiglijke indrukken krijgen van de fysieke realiteit of een helder bewustzijn beleven terwijl hun brein uitgeschakeld is. Een minder bekend verschijnsel dat eventueel ook zo'n anomalie zou kunnen vormen betreft het ontbreken van hersenbeschadiging na een langdurige hartstilstand.

Zuurstoftekort
Bij en langdurige hartstilstand zou men, zoals ik het heb begrepen, moeten verwachten dat het brein zo weinig zuurstof krijgt dat er ernstige, onomkeerbare neurologische schade optreedt. Na ongeveer 3 minuten beginnen er hersencellen af te sterven en dit kan ertoe leiden dat de patiënt lichamelijk invalide of neuropsychologisch gehandicapt wordt. Hoe langer de hartstilstand, hoe ernstiger de te verwachten hersenschade (Van Lommel, 2010). Dit proces kan overigens wel afgeremd worden door een vorm van onderkoeling (hypothermie). In dat geval is er een reguliere verklaring voor het uitblijven van schade.
Overigens wijst recent onderzoek uit dat de meeste patiënten met een kortstondige hartstilstand geen hersenletsel oplopen (Preidt, 2015). Dit lijkt direct samen te hangen met de snelheid waarmee ze worden gereanimeerd. Een eventuele anomalie moet dus uitsluitend gezocht worden bij casussen met een langdurige hartstilstand van meer dan slechts drie en een halve minuut.

Geen hersenletsel bij NDE's
Er zijn hoe dan ook casussen van nabij-de-doodervaringen zonder onderkoeling bekend waarin er ondanks een langdurige hartstilstand geen sprake is van hersenletsel. Dit fenomeen zou verwant kunnen zijn aan wonderbaarlijke genezingen bij NDE's.
Ruby Graupera-Cassimiro onderging bijvoorbeeld een hartstilstrand van maar liefst drie kwartier. Ze hield hier geen hersenbeschadiging aan over, zonder dat ze onderkoeld was. Nog bekender is de casus van Eben Alexander die ondanks een hersenvliesontsteking geen hersenletsel overhield aan zijn hartstilstand (Rivas, Dirven & Smit, 2013).
Naar ik heb begrepen komt het uitblijven van hersenletsel zelfs heel vaak voor bij NDE's met een langdurige hartstilstand. Ik ben hier op gewezen door dokter Hans van Geel.

Verwondingen aan het hoofd versus zuurstoftekort
Overigens is het ook weer niet zo dat NDE'ers helemaal nooit hersenletsel kunnen vertonen na hun ervaring. Een Nederlands voorbeeld van iemand die daar ondanks zijn NDE toch last van heeft gehad, is Cees Punselie (Rivas & Dirven, 2010). Het lijkt mij denkbaar dat hersenletsel in verband met NDE's vooral ontstaat wanneer iemand externe verwondingen aan het hoofd oploopt. Bij Punselie was er bijvoorbeeld sprake van een hersenbeschadiging na een verkeersongeluk. Dit is een ander soort schade dan letsel die ontstaat door zuurstoftekort.

Referenties
– Lommel, P. van (2010). Consciousness beyond life: The Science of the Near-Death Experience. HarperCollins.
– Preidt, R. (2015). Many Who Survive Cardiac Arrest Don't Suffer Brain Damage. HealthDay, 7 november.
– Rivas, T., & Dirven, A. (2010). Van en naar het Licht. Leeuwarden: Elikser.
– Rivas, T., Dirven, A., & Smit, R. (2013). Wat een stervend brein niet kan. Leeuwarden: Elikser.


Oproep
Ik zou lezers van Terugkeer met een neurowetenschappelijke achtergrond willen verzoeken om hier hun licht op te laten schijnen. Is het uitblijven van neurologische schade bij NDE's dan inderdaad een anomalie voor de reguliere geneeskunde? Hoe kunnen we dit eventueel nog nader onderbouwen?

Dit artikel verscheen in Terugkeer, (27)3, herfst 2016, blz. 21.


Reacties graag naar: titusrivas@hotmail.com