Helder Weten Helder Zijn (Recensie)
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 1 May, 2016)
Samenvatting
Boekbespreking door Titus Rivas van het boek "Helder Weten Helder Zijn: Van intuïtie naar bewuste communicatie met de Bron" van Pam Gorter.
Boekbespreking
Pat Gorter. Helder Weten Helder Zijn. Van intuïtie naar bewuste communicatie met de Bron. Soest: Boekscout, 2014. ISBN 978-94-022-1109-2.
De auteur heeft mij zelf een recensie-exemplaar van haar werk bezorgd, zodat ik het moeilijk vind er een negatieve bespreking van te schrijven. Toch is mijn oprechte oordeel over dit boek niet bepaald positief te noemen. Helder Weten Helder Zijn hoort in zekere zin in de hoek van de gechannelde literatuur thuis. In de verte is het daarmee verwant aan heilige geschriften zoals de Bijbel. Als lezer word je geacht de algemene boodschap van zo'n boek erg serieus te nemen en vooral niet te kritisch te zijn. Dit blijkt al meteen in het eerste hoofdstuk. Na allerlei denkbeelden van anderen te hebben genoemd, stelt Gorter botweg: “De werkelijkheid is als volgt: de mens die op Aarde leeft, heeft een fysiek lichaam, een etherisch lichaam, een aura en een geest. Samen vormen deze het menselijke 'systeem'.” Wellicht is dit vanzelfsprekend in de kringen van de auteur maar ik vind de wijze waarop ze het brengt geen prettige binnenkomer.
Het hele boek bestaat volgens mij uit een taaie mix van esoterische tradities, willekeurige fantasieën, gezond verstand, flagrante onjuistheden, en ook nog een paar echte originele inzichten. Extra irritant vind ik de talrijke passages waarin bestaande termen opeens anders worden gedefinieerd dan normaal en vervolgens tegenover synoniemen ervan worden geplaatst. Zo zou liefde geestelijk zijn volgens de auteur, maar houden van 'animaal' en vroomheid wordt als een negatief verschijnsel opgevat, namelijk als een ernstige ziekte! Tolerantie wortelt volgens Gorter in negativiteit. Dit gedoe komt op mij vooral over als uiting van een enorme drang om het op alle terreinen beter te weten dan anderen.
Ik heb overigens de stellige indruk dat de positieve uitschieters eerder te maken hebben met Pat Gorter zelf dan met haar mysterieuze inspiratiebron, de Adept 'Yoke'. Een voorbeeld: “De mens mag geen conclusies trekken over zijn medemensen op het gebied van karma.'
Een storende fout die een paar keer terugkomt in het werk betreft de onderste oftewel stuitchakra. De auteur brengt deze chakra in verband met seksualiteit, terwijl dit volgens esoterische overleveringen steevast de tweede chakra van onderen moet zijn, bekend als de sacraal of heiligbeenchakra. Ook verkondigt zij de bekende onwaarheid dat dieren geen plannen kunnen maken of kunnen nadenken over een probleem. (Zelfs binnen de gevestigde wetenschap weet men al tientallen jaren dat dit gewoon onjuist is.) Wie streeft naar inzicht, veroorzaakt volgens Gorter slechts een 'blokkade'. Verder blijkt een aantal opvattingen van de auteur niet alleen incorrect maar ook nog erg onsympathiek of deprimerend te zijn. Bijvoorbeeld dat huisdieren zoals honden of katten eigenlijk niet bij mensen horen te leven, of dat homoseksuelen nooit een écht volwaardige relatie aan kunnen gaan. Mensen met een bepaald talent horen daar volgens Gorter in de meeste gevallen niet hun brood mee te verdienen. Geadopteerde kinderen gaan in alle gevallen een zwaar leven tegemoet. Geesten die zich aan mensen tonen zijn altijd 'negatief'. Iemand die gebruik maakt van de vrijwillige diensten van een sekswerker, misbruikt die persoon. Liegen is volgens de auteur altijd fout; er bestaan dus geen leugentjes om bestwil. Mensen met een bepaalde etnische afkomst horen 'eigenlijk' in specifieke regio's of landen thuis, et cetera. Ondanks een paar rake opmerkingen ademt dit boek voor mij vooral een nare sfeer van intolerantie en arrogante betweterigheid. Overigens moet ik toegeven dat het boek stilistisch beschouwd goed geschreven is en bovendien erg helder en systematisch is opgebouwd. De auteur geeft er tevens blijk van een zeer ruime algemene ontwikkeling te hebben genoten. Deze kenmerken zullen mensen die – anders dan ikzelf – veel waarde zien in dit type literatuur waarschijnlijk extra aantrekken.
Titus Rivas
Deze recensie werd gepubliceerd in Terugkeer 26(1), voorjaar 2015, blz. 30, en Levenslicht 42, voorjaar 2015, blz. 20.
Contact: titusrivas@hotmail.com