De paranormale nabij-de-doodervaring van Kristle Merzlock
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 29 April, 2016)
Samenvatting
Klassieke casus van een paranormale nabij-de-doodervaring, die van Kristle Merzlock, onderzocht door Melvin Morse.
De paranormale nabij-de-doodervaring van Kristle Merzlock
door Titus Rivas
De casus van Kristle Merzlock van kinderarts Melvin Morse werd niet opgenomen in het boek Wat een stervend brein niet kan (Leeuwarden: Elikser, 2013), omdat boze tongen beweerden dat Morse de weergave van dit geval had aangepast om meer lezers te trekken en niemand voor het hoofd te stoten. Na de publicatie van ons boek heb ik deze beschuldigingen nog eens nader bekeken en toen geconcludeerd dat er misschien wel dingen waren aangepast, maar dat dit in elk geval niet de kern van de BDE zelf of de paranormale aspecten ervan betrof. Het ging – buiten het gebruik van een pseudoniem ('Katie') – uitsluitend om onderdelen van de BDE die onverenigbaar lijken met een christelijk wereldbeeld. Om die reden heb ik besloten de casus wél op te nemen in het manuscript van de Engelse vertaling van ons boek. Achteraf beschouwd was ik waarschijnlijk ook enigszins bevooroordeeld geraakt door gevallen van echt bedrog en misschien zelfs door (volkomen irrelevante) juridische perikelen rond mogelijke kindermishandeling die Morse onlangs ten deel gevallen zijn.
Het jonge Amerikaanse meisje Kristle leek te zijn verdronken, nadat ze in 1982 in een zwembad in Pocatello (Idaho) minstens 17 minuten lang onder water was gebleven. Toen ze uit het water werd gehaald, bleek ze zo'n drie kwartier lang geen hartslag te vertonen. Morse raakte persoonlijk betrokken bij de reanimatie van het meisje. Hij dacht aanvankelijk dat ze dood was en niet meer gereanimeerd kon worden, omdat er geen enkel teken van leven meer was.
Tegen elke verwachting bleek Kristle het toch nog te redden. Na drie dagen kwam ze bij uit haar coma en leek daarbij geen hersenbeschadiging te hebben opgelopen.
Het werd ook al snel duidelijk dat ze een nabij-de-doodervaring had gehad.
Tijdens haar klinische dood beleefde Kristle een uittreding uit haar lichaam. Ze nam gedurende de BDE onder meer waar hoe ze werd geïntubeerd, kon een telefoongesprek van Morse volgen, en hoorde ook nog verpleegkundigen praten over een kat die overleden was. Ze kreeg ook gedetailleerde beelden te zien van wat er op dat moment bij haar thuis gebeurde, die later bevestigd werden door haar ouders. Kristle herkende Morse als de “man met de baard”. “Eerst was er een lange dokter die geen baard had en toen kwam hij binnen.” Dit bleek te kloppen. Morse had een baard terwijl zijn lange, dunne collega dokter Longhurst een gladgeschoren gezicht had.
Vervolgens gaf Kristle een uitvoerige beschrijving van de afdeling Spoedeisende Hulp. Haar beschrijvingen van de gebruikte medische hulpmiddelen, het aantal aanwezigen, en de precieze medische handelingen waren in alle gevallen volkomen correct. Ze wist bijvoorbeeld dat Morse haar geïntubeerd had via haar neus en haar later had overgebracht naar een andere kamer die de vorm van een doughnut had. Hierbij is het van belang dat haar ogen altijd gesloten waren gebleven.
Alex Tsakiris van Skeptiko interviewde Melvin Morse over deze casus in 2012.
Volgens Morse was Kristle echt 'dood' toen hij haar aantrof. Hij had haar ouders al ingelicht zodat ze afscheid van haar konden nemen.
De casus is van beslissende betekenis geweest voor het onderzoek van Melvin Morse.
Morse verklaart o.a. tegenover Alex Tsakiris (vrije vertaling):
Ze zei dingen als: “U belde iemand op en vroeg: 'En wat moet ik nu dan doen?”
Ze beschreef de verpleegkundigen die het over een overleden kat hadden gehad. Een van de verpleegkundigen had een kat die net gestorven was en ze hadden het daar gewoon een keer over. Ze zei dat ze de hele tijd buiten haar lichaam was geweest en [door de lucht] gezweefd had. Ik moest een beetje lachen. En toen tikte ze me aan. Dit moet je echt horen, Alex.
Nadat ik in de lach was geschoten, raakte ze mijn pols aan en zei: “U zult er zelf wel achterkomen, Dr. Morse. De hemel is leuk.” Ik was volledig van mijn stuk gebracht door dit alles. Ik besloot onmiddellijk dat ik zou uitzoeken wat er aan de hand was. Dit ging volkomen in tegen alles wat ik geleerd had vanuit de geneeskunde.