Titel

Buitenzintuiglijke waarneming op afstand tijdens bijna-doodervaringen

Geplaatst door

Titus Rivas   (publicatiedatum: 19 May, 2011)

Samenvatting

Bij sommige bijna-doodervaringen neemt de patiënt correct dingen of gebeurtenissen waar buiten de ruimte waarin zijn of haar lichaam zich bevindt.


Tekst

Buitenzintuiglijke waarneming op afstand tijdens bijna-doodervaringen

door Titus Rivas, Anny Dirven en Inge Manussen

Samenvatting
Bij sommige bijna-doodervaringen neemt de patiënt correct dingen of gebeurtenissen waar buiten de ruimte waarin zijn of haar lichaam zich bevindt. Dit type casussen kan niet goed wegverklaard door factoren zoals voorkennis of normale zintuiglijke informatie.

Inleiding
In het kader van een samenwerkingsproject tussen Merkawah en Stichting Athanasia werken Titus Rivas en Anny Dirven sinds 2008 aan een overzichtsboek over alle (vindbare) gepubliceerde bijna-doodervaringen met 'paranormale' aspecten. Hierin worden zij geassisteerd door vrijwilligster Inge Manussen.

In dit artikel willen we stilstaan bij een bijzondere vorm van buitenzintuiglijke waarneming, namelijk waarneming op afstand. Hierbij neemt iemand buiten zijn normale zintuigen om iets waar dat zich in een andere ruimte of op een andere locatie bevindt dan zijn fysieke lichaam. In de parapsychologische literatuur wordt het verschijnsel ook wel remote viewing of travelling clairvoyance genoemd..
Er is serieus wetenschappelijk onderzoek naar remote viewing gedaan, onder meer door Russell Targ en Harold E. Puthoff (Targ & Puthoff, 1978). Wanneer de waarnemingen specifiek en correct zijn en niet berusten op voorkennis, is een normale verklaring eigenlijk al bij voorbaat uitgesloten. Volgens veel parapsychologen is het fenomeen overtuigend aangetoond, hoewel skeptici het daar vanzelfsprekend niet mee eens zijn.

Overigens heeft één van ons, Titus Rivas (2005), al een keer eerder geschreven over een BDE die gepaard ging met waarnemingen op (grote) afstand Het betrof een casus van Tony Meo uit het boek Blessing in Disguise van dr. Barbara R. Rommer. In 1993 onderging Tony een complexe open hart-operatie in Milwaukee, op zo'n 2010 km afstand van zijn woonplaats Fort Lauderdale. Bij de operatie bleef zijn hart 30 minuten stilstaan waarna hij in een coma raakte die twee weken aanhield. Tijdens de BDE die Tony daarbij beleefde 'zweefde' hij terug naar zijn huis in Fort Lauderdale. Hij vertelde zijn kritische vrouw Pat Meo later dat hij had gezien hoe degene die op hun huis paste er vergezeld werd door een onbekende vriendin. Tony gaf een gedetailleerde beschrijving van het uiterlijk van de vrouw in kwestie.
Pat beschouwde de ervaringen van haar echtgenoot aanvankelijk als niet meer dan een droom, maar de man die op het huis paste bevestigde de juistheid van Tony's waarnemingen. Wat Pat echter pas goed overtuigde was de beschrijving die haar man had gegeven van een stapel post op hun eettafel. Tony had daarbij een Deense catalogus van kantoorbenodigdheden zien liggen, waar ze volgens haar helemaal niet op geabonneerd waren. Tot Pats grote verbazing bleken ze de bewuste catalogus inderdaad eenmalig te hebben ontvangen.

Een casus van Kimberly Clark is nog veel bekender geworden (Ring & Valarino, 1999). Het betreft de ervaringen van een gastarbeidster in de VS, Maria. De vrouw kreeg tijdens een hartstilstand een bijna-doodervaring waarin ze zich ineens buiten het ziekenhuis bevond. Ze zag iets liggen op een uitstekende richel van de derde verdieping aan de noordzijde van het gebouw. Het bleek de veter van een tennisschoen te zijn die Maria na haar BDE heel nauwkeurig kon beschrijven. De schoen had onder andere een versleten plek bij de kleine teen en de veter was om de hiel gewikkeld. Kimberly Clark is, ondanks het feit dat ze bijna-doodervaringen tot dan toe niet serieus nam, op Maria’s uitdrukkelijke verzoek gaan kijken of die schoen er ook daadwerkelijk lag. De schoen lag inderdaad op de door Maria aangewezen plek.
Deze casus wordt regelmatig aangehaald als één van de sterkste aanwijzingen voor paranormale waarnemingen tijdens een BDE. Natuurlijk betekent dat wel dat skeptici het geval uit alle macht proberen 'door te prikken' (Rivas 2007).

Drie minder bekende casussen uit het literatuuronderzoek van Inge Manussen

(1) Fay Marvin Clark
Fay Marvin Clark (Steiger, 1995) - toevallig ook weer een Clark inderdaad - schreef het boek Into the Light over zijn bijna-doodervaring na een ernstig auto-ongeluk. Nadat hij afscheid nam van zijn lichaam op de eerste etage, in de kamer voor spoedgevallen, besloot hij een kijkje te gaan nemen bij de patiënten op de tweede etage. Hij trof echter op de hele verdieping alleen maar lege bedden aan. Toen hij 'in gedachten' weer terugkeerde naar zijn eigen kamer en zag dat ze zijn gezicht af wilde dekken, voelde hij dat hij teruggetrokken werd naar zijn lichaam.
Fay hoorde van de artsen dat hij de eerste nacht echt dood was geweest en dat hij 'volgens de regels' eigenlijk niet meer had mogen leven.
Toen Fay twee jaar later wel over zijn ervaring sprak en de hoofdzuster het archief na liet kijken, bleek dat er tot ieders verbazing juist die nacht van het ongeluk op de tweede verdieping geen patiënten hadden gelegen. Dit vormde een grote uitzondering voor het ziekenhuis in kwestie

(2) Waarneming van een rode schoen
Deze casus betreft de bijna-doodervaring van een anoniem blijvende vrouw, onderzocht door Kathy Milne, een verpleegkundige in het Hartfordziekenhuis te Connecticut. Net als in het geval van Maria, speelt een schoen merkwaardig genoeg ook de hoofdrol bij deze casus (Ring & Lawrence, 1993).

De vrouw schreef de details van haar BDE voor Kathy op. Terwijl ze zag dat haar lichaam gereanimeerd werd, werd ze naar boven getrokken en keek ze boven het dak naar de skyline van Hartford. Ze had een prachtig uitzicht. “Uit een ooghoek zag ze een rood object. Het bleek een schoen te zijn…. Ze dacht na over die schoen… en plotseling voelde ze zich ‘opgezogen’ door een zwart gat.” Kathy Milne verklaart dat de rest van haar verhaal overeen kwam met andere verhalen over BDE's.
Milne deed verslag van het verhaal aan een patiënt die er met ongeloof op reageerde. Later die dag vond dezelfde man echter de rode schoen op het dak terug en nam hem zelfs mee. Zijn ongeloof was inmiddels verdwenen.

(3) Bisschop in het Vaticaan
Dannion Brinkley beschrijft een verhaal dat Paul Perry hem verteld heeft (Brinkley & Perry, 2002). Frank Baranowski, een onderzoeker uit Mesa in Arizona interviewde in 1979 een bisschop in het Vaticaan. Deze bisschop had gedurende een hartstilstand van enkele minuten een bijna-doodervaring die voor zoveel opschudding zorgde dat paus Johannes Paulus II hem persoonlijk vragen kwam stellen. Op de vraag van de paus of hij God had gezien antwoordde de bisschop dat hij alleen wist dat hij door een vreemdeling naar een liefdevol licht was geleid. Hij vertelde verder slechts dat hij, toen hij terugkeerde naar zijn lichaam, door de muren van het Vaticaan in de kleedkamer van de paus terecht was gekomen. Toen de paus hem vroeg wat hij op dat moment aan had gehad, omschreef de bisschop exact welke kleding de paus had gedragen.

Beschouwing
Dit type gevallen impliceert dat er tijdens bijna-doodervaringen naar alle waarschijnlijkheid waarnemingen plaatsvinden van zaken die zich buiten de ruimte bevinden waar het lichaam van de patiënt ligt. Het is volgens ons niet goed mogelijk dergelijke ervaringen op een normale manier weg te verklaren.

Literatuur
- Brinkley, D. & Perry, P. (2002). Gered door het licht. Amsterdam: HPM.
- Rommer, B.R. (2004). Der Verkleidete Segen (Duitse vertaling van Blessing in Disguise). Goch: Santiago Verlag.
- Ring, K, & Elsaesser-Valarino, E. (1999). Het licht gezien. Deventer: Ankh-Hermes.
- Ring, K., & Lawrence, M . (1993) Further evidence for veridical perception during near-death experiences. Journal of Near-Death Studies, 11(4), 223-229.
- Rivas, T. (2005). Waarnemingen op grote afstand tijdens een bijna-doodervaring.Terugkeer, 16(2), 9.
- Rivas, T. (2007). Artikelen uit het zomernummer 25 (4) van het Journal of Near-Death Studies van 2007. Terugkeer, 19(1), voorjaar 2008, blz. 24-28.
- Steiger, B. (1995). Een met het licht: Bijna-doodervaringen. Deventer: Ankh-Hermes. - Targ, R., & Puthoff, H.E. (1978). Mind Reach. Delacorte.

Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer, 20(4), winter 2009, blz. 16-17.

Contact: titusrivas@hotmail.com

Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer 25(1), voorjaar 2014, blz. 11-12.

<