Herinneringen van aan een voorbestaan van Feitze Bijmholt
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 10 May, 2011)
Samenvatting
Feitze Bijmholt was een van de gasten bij het populaire TV-programma Showroom.Hij had onder meer spontane herinneringen aan een vorig leven en een spiritueel voorbestaan.
Herinneringen aan een voorbestaan van Feitze Bijmholt
door Titus Rivas
Eén van de oudere afleveringen van het populaire TV-programma Showroom bevatte een portret van twee excentrieke Drentse broers op leeftijd, Feitze en Hendrik Bijmholt. De broers, inmiddels beiden overleden, leefden nog zoveel mogelijk als hun ouders vroeger hadden gedaan en verzetten zich tegen 'nieuwerwetse' veranderingen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik destijds behoorlijk onder de indruk was van de eigenzinnige Feitze Bijmholt.
In 1981 publiceerden schrijver Ab Drijver en persfotograaf Wim Decker het boekje De nieuwe dag in gouden glans, dat overigens voor een deel in het Drents geschreven is. Het werkje bevat de spirituele levensvisie van Feitze Bijmholt. De titel is ontleend aan de volgende voorspellende woorden van Feitze, waar het boek mee eindigt:
De goede geest die werkt zal ook ons bewerken. Wie wij ook zijn. Waar wij ook mogen wonen en welke kleur wij ook mogen hebben. Begin bij u zelf en duizenden zullen volgen. En dan ... het grootste lied, het mooiste lied wat ooit gezongen is zal opklinken over velden en wegen. Uit huizen en over de daken. Het lang verbeide lied in jubel. Vrede op de ganse aarde en in alle mensen een welbehagen. Wereldvrede. Dan is er De nieuwe dag in gouden glans.
Feitze vertelt in het boekje onder meer dat hij levendige spontane herinneringen had aan een vorig leven tijdens de 19e eeuw, dat zich ook al in Drenthe zou hebben afgespeeld. Hij kwam in dat leven nogal onverwachts aan zijn einde en zag meteen daarop zijn lichaam in het gras liggen. Feitze:
“Mien lichaam was dood maor ik had nog dezölfde lengte en kön gaon en staon daor as ik wilde. Het zunlicht was onbeschriefelijk mooi.”
Hij zwierf na zijn dood door de velden en genoot van alles wat hij zag. Hij woonde zijn eigen begrafenis ook niet bij - kennelijk was dat wel een mogelijkheid -, omdat hij tezeer in beslag werd genomen door zijn ervaringen als een 'dolende' ziel in Drenthe. Zijn avonturen als geest zouden maar liefst ongeveer 70 jaar geduurd hebben!
Feitze beschrijft in sappig Drents wat er aan het eind van die lange periode gebeurde:
“Op een dag leup ik aover een zaandweg en kwam ik bij een krusing. Veur het eerst mus ik bewust kiezen of ik links of rechts zöl gaon. Ik sleuge rechts òf en nao een poossie kwam ik in Srnilde bij de bos van Jans Popken.
In een laantie stun een jonge vrouw met gitzwart haor.
Ze was holt an het sprokkelen en ik dreide urn heur hen. Iniene vuulde ik een behaaglijke warmte en wus ik dat ik veilig gebörgen was. Het vrouwgie was zwanger en had een kiend in heur lichaam dat voldoende staal bij hum had urn rnien electrisch-magnetische lichaam an te kunnen trekken.
In het hiernaomaols is 't wel mooi, mar in de moederboek is 't nog veul mooier. Behagelijk warm en vredig.”
Het hele boekje is online te lezen op: De nieuwe dag in gouden glans
Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer, (20(4), winter 2009, blz. 19.
Contact: titusrivas@hotmail.com