Titel

De tweede helft: Hoe een bijna-doodervaring levens verandert (recensie)

Geplaatst door

Titus Rivas   (publicatiedatum: 8 May, 2011)

Samenvatting

Boekbespreking van De tweede helft: Hoe een bijna-doodervaring levens verandert van Ditta op den Dries door Titus Rivas


Tekst

 
Boekbespreking

Ditta op den Dries. De tweede helft: Hoe een bijna-doodervaring levens verandert. Kampen: Ten Have, 2009. ISBN 9-789025-959630.

De publicatie van Eindeloos Bewustzijn van dr. Pim van Lommel heeft inmiddels geleid tot een stroom aan publicaties van anderen. Journaliste Ditta op den Dries sprak voor De tweede helft uitvoerig met acht mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad. Voor een deel zijn dit bekende BDE-ers zoals Rinus van Warven en Mick Broekhuijsen.
Op den Dries heeft haar boek met een journalistieke en agnostische insteek geschreven. Zij heeft geen eigen overtuigingen over het onderwerp maar wil slechts ervaringsdeskundigen aan het woord laten en pleit voor respect en een open houding.
Wat voegt dit boek toe aan de uitgebreide bestaande literatuur? Allereerst natuurlijk de heldere getuigenissen over acht BDE's van mensen uit Nederland, ook al zijn sommige van de bijna-doodervaringen reeds eerder op schrift gesteld. Voorts natuurlijk, zoals de ondertitel van het boek aangeeft, acht verhalen over de manier waarop een BDE heeft doorgewerkt in het leven van de betrokkene. Zo lezen we over een andere, spirituelere levenshouding met meer vertrouwen in het hogere, maar ook over het verlies van doodsangst en zelfs over paranormale vermogens die zich na de bijna-doodervaring kunnen manifesteren. Bijvoorbeeld in het geval van Joke Endedijk-Van der Jagt die op advies van Pim van Lommel veel is gaan doen met haar helende gaven. Sommige uitspraken in het boek vind ik heel inspirerend zoals deze woorden van Marga van Lennep-Kernkamp (blz. 119): 'Ik heb veel mensen begeleid bij het sterven, ik heb het dus vaak zien gebeuren. En elke keer moest ik huilen. Niet van verdriet, maar van ontroering. ”Hij/zij heeft de oneerlijke strijd verloren”, staat soms in rouwadvertenties. Zo kan ik het niet meer zien sinds mijn BDE. De overledene gaat gewoon naar huis en thuis, daar is het schitterend. Natuurlijk rouwen om iemand die we hebben verloren, dan rouwen we om ons eigen verlies.'
Het boek wordt afgesloten met een optimistische nabeschouwing van Pim van Lommel. Hij schrijft onder meer: “We zijn op de goede weg nu de deur voor het fenomeen bijna-doodervaring niet dicht wordt geslagen, maar op een kier is gezet” (blz. 146).

Titus Rivas voor Terugkeer.

Contact: titusrivas@hotmail.com