Recensie van de CD ¡Basta ya! de sangre derramada van Valerio Caballero.

Geplaatst door

Titus Rivas (publicatiedatum: 2 May, 2011)

Samenvatting

Recensie door Titus Rivas van de CD ¡Basta ya! de sangre derramada van Valerio Caballero. Flamenco ingezet voor dierenrechten.

Tekst

Recensie

Valerio Caballero. ¡Basta ya! de sangre derramada

Valencia: Estudios Aural, Xirivella, 2006.

Flamenco en stierengevecht worden zeker door buitenstaanders vaak met elkaar geassocieerd als archetypische voorbeelden van Spaanse culturele tradities. Beide komen inderdaad nog steeds voor in het hedendaagse Spanje en onder liefhebbers van flamenco zie je helaas ook relatief veel liefhebbers van stierengevechten en vice versa. Dit betekent allerminst dat er geen flamenco-aficionado's bestaan die principieel gekant zijn tegen dierenmishandeling. Een voorbeeld van dit verheugende fenomeen treffen we aan bij een CD van Valerio Caballero, ¡Basta ya! de sangre derramada uit de collectie “El Flamenco con la Vida y la Cultura”. Het gaat om negen nummers in traditionele flamencostijlen waarmee de cantautor (singer-songwriter) Caballero poëtisch uiting wil geven aan zijn morele engagement.

Voor iemand met een basiskennis van de serieuze flamenco is meteen duidelijk dat de muzikale kwaliteit van deze CD zeer te wensen over laat. Caballero is niet altijd even toonvast en klinkt meer dan eens zelfs regelrecht vals. Ook lijkt hij hier en daar het 'compás' onbedoeld los te laten. Bepaalde 'cantes' klinken daarom uitgesproken kakofonisch zodat je niet gauw de neiging zult hebben ze nog een tweede keer te beluisteren. Dit gaat overigens minder op voor de gitaarbegeleiding van Javier Zamora die heel behoorlijk genoemd mag worden.

Valerio Caballero dekt zich bij voorbaat in tegen flamencologische kritiek door te benadrukken dat hij geen professionele flamenco-artiest is, maar ik zou hem wel willen aanraden zijn liederen aan betere 'cantaores' aan te bieden.

Inhoudelijk verdienen ze dat namelijk wel. Caballero verzet zich in alle gevallen tegen de uitbuiting en mishandeling van dieren. Hij klaagt natuurlijk de bloedige stierengevechten aan en roept stierenvechters op 'hun zwaard te begraven in het zand van de arena' omdat dit pas echt moedig zou zijn. Maar hij levert ook felle kritiek op de jacht en 'zelfs' op het doden van dieren voor de consumptie.

De persoonlijke invalshoek van de cantautor lijkt verwant aan die van iemand als Leo Tolstoj. Net als de Russische schrijver paart Caballero een christelijke levensovertuiging aan een vegetarisch engagement bij het lot van dieren. In diverse stukken komt een verwijzing naar het vijfde gebod (Gij zult niet doden) terug, waarbij Caballero beweert dat hier geen 'kleine lettertjes' bij vermeld staan, zodat dieren ervan uitgesloten zouden moeten worden. Dit is volgens mij echter een naïeve opvatting. In de Bijbel staan immers ook regels voor het opleggen van de doodstraf en voor het eten van dieren en als het vijfde gebod werkelijk alle vormen van doden zou beogen, zou dit op zijn minst nogal merkwaardig zijn. Om die reden vatten de meeste christenen het verbod op doden uitsluitend op als een verbod op het vermoorden van medemensen.

De CD eindigt met het oerbeeld uit Jesaja van de leeuw die vredig naast het lam ligt.

Titus Rivas, online CD-recensie van 2 mei 2011.

Valerio Caballero is in december 2010 overleden. Zie ook: Homenaje a Valerio Caballero, Cantaor Vegano