Titel

Is there Life after Death van Anthony Peake (bespreking)

Geplaatst door

Titus Rivas   (publicatiedatum: 12 June, 2008)

Samenvatting

Boekbespreking door Titus Rivas van het boek Is there Life after Death van Anthony Peake.


Tekst

 
Boekbespreking

Anthony Peake. Is there Life after Death? The Extraordinary Science of What Happens When We Die. Londen: Arcturus, 2006. ISBN 0-572-032227-7.

Er is tegenwoordig een rijk aanbod van boeken over een leven na de dood. De boeken verschillen uiteraard sterk in kwaliteit. Sommige auteurs lijken bijvoorbeeld nauwelijks op de hoogte van de relevante parapsychologische literatuur of geven daar slechts een karikatuur van. Het boek Is there Life after Death? hoort over het algemeen niet in die categorie thuis. De auteur, Anthony Peake, is belezen en het boek is van hoog niveau.
Toch heb ik moeite met dit boek, en dat ligt aan de theorievorming. Peake blijkt namelijk helemaal niet uit te gaan van een daadwerkelijk leven na de dood. In plaats daarvan formuleert hij een uiterst bizarre theorie van eeuwige terugkeer, gebaseerd op een particuliere interpretatie van de kwantummechanica, waarbij men één en hetzelfde leven steeds weer opnieuw herbeleeft. Op basis van voorkennis afkomstig van de 'vorige keer' dat men dit leven doormaakte, kan de levensloop echter worden bijgesteld. Voorschouw van gebeurtenissen zou volgens Peake altijd berusten op herinneringen aan een vorige keer dat men ditzelfde leven beleefde. Dit betekent dus ook dat men alleen juiste indrukken van een toekomst kan hebben die voorafgaat aan het eigen overlijden. Uiteraard kunnen er ook geen herinneringen aan een leven voor de eigen geboorte bestaan. Absurd genoeg laat Peake het werk van Ian Stevenson wat dit betreft domweg onbesproken. Aangezien er volgens Peake alleen een nieuwe start van het huidige leven bestaat, komen BDE-ers bijvoorbeeld ook niet in contact met een spirituele wereld waarin iedereen na de dood zou voortbestaan. Bij dit alles betrekt hij een binaire opvatting van de ziel, vergelijkbaar met die van Peter Novak. Er is sprake van een alledaags zelf en een 'hidden observer' en de interactie daartussen zou allerlei paranormale ervaringen verklaren, inclusief bewijsmateriaal voor een (slechts schijnbaar) spiritueel voortbestaan.
Wat me het meest stoort aan Peake's ambitieuze, maar onaantrekkelijke poging tot synthese is dat hij wat hij hoogstens als mogelijk kan presenteren, direct ook als vaststaand lijkt te zien. Mijn overkoepelende indruk is dat dit boek het werk is van een zeer intelligente veellezer die diverse tegenstrijdige theorieën heeft willen verenigen, zonder daar echter in te slagen.

Titus Rivas

Dit artikel werd in de herfst van 2007 gepubliceerd in Terugkeer, 18(3), 28.

Contact: titusrivas@hotmail.com