Een spontane uittreding
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 12 June, 2008)
Samenvatting
Een vrouw beleefde een spontane uittreding uit haar lichaam terwijl ze wakker leek te worden.
Een spontane uittreding
Een deelneemster aan mijn Cursus Parapsychologie bij de Nationale Handelsacademie, mevrouw A.C. van H.-N., stuurde mij begin september 2007 deze spontane buitenlichamelijke ervaring:
"Ongeveer 10 jaar geleden had ik een bijzondere ervaring. Het was nacht, ik lag te slapen in bed en werd wakker. Ik voelde mezelf echt klaarwakker, niet lui of zo. Een tijdje bleef ik op mijn rug liggen met mijn ogen geopend. Plotseling voelde ik de behoefte om op te staan, maar bemerkte dat ik moeite had om uit bed te komen; ik probeerde uit mijn bed te schuiven en dat lukte.
Plotseling stond ik naast mijn bed, in het donker. Ik dacht bij mezelf: 'Wat doe ik nu hier, het is nacht en ik sta klaarwakker naast mijn bed.' Ik besloot om even op de rand van mijn bed te gaan zitten en deed dat ook, maar toen ik ging zitten voelde ik twee knieën in mijn zitvlak.
Verschrikt sprong ik omhoog en voelde een soort gewichtloosheid van mijn lichaam, dat verbaasde mij. Toen keek ik in het bed en zag mijn (aardse) lichaam in bed liggen met opgetrokken knieën (zo slaap ik vaak).
Ik keek naar het lichaam, dat levenloos leek te zijn. Ik keek naar mezelf (naast het bed) en weer naar het lichaam op bed. Ik voelde alleen mezelf (naast het bed). Ik schrok daarvan en sprong naar achter, wat er toe leidde dat ik weer gewichtloosheid ervaarde en begon te zweven, via mijn slaapkamerdeur naar de overloop en zo naar de trap naar beneden.
Daar zag ik een soort van geestverschijning, ik keerde mezelf direct om en 'vloog' snel terug naar mijn slaapkamer om via de voeten van het aardse lichaam erin terug te keren.
Terwijl ik dat deed, keek ik nog even achterom en zag een grote engel voor mijn slaapkamerdeur staan, die voelde als een beschermer voor mij. Na wat heen en weer gewoel in mijn lichaam, het duizelde me, paste ik op de een of andere manier weer in mijn lichaam. Ik zag nog het gezicht van een jongeman die mijn lichaam afschermde tot op het moment dat ik weer in mijn lichaam zat en alles 'paste'.
Tenslotte lag ik op mijn rug en was ik weer één met mijn lichaam. Ik was behoorlijk onder de indruk van dit gebeuren en waarom weet ik niet, maar ik zei steeds in mezelf: 'Dit doe ik nooit meer!'
Deze ervaring heeft wel mijn angst voor de dood weggenomen. Nadat ik gekalmeerd was, werd ik heel rustig en dacht bij mezelf: 'Dit gebeurt er dus als je dood bent, alleen wordt dat lint dan doorgeknipt en kun je niet meer terug in je lichaam, maar je leeft wel verder en dat lichaam voelt aan als het jouwe, gewoon jouw lichaam en het lichaam dat achterblijft voel je niet meer'.
Daarna ben ik 'opgelucht' weer gaan slapen.
Dit was zo'n bewuste ervaring dat ik werkelijk denk dat ik een uittreding heb gehad. Eigenlijk een heel mooie ervaring, maar ik hoef het niet nog eens mee te maken, ik weet het nu, het is goed zo. De herinnering aan deze ervaring koester ik als een waardevolle schat die ik in mezelf bewaar."
Titus Rivas
Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer 18(4), winter 2007, blz. 18
Contact: titusrivas@hotmail.com