Titel

De buitenlichamelijke ervaring van Meinke Okma

Geplaatst door

Titus Rivas   (publicatiedatum: 12 June, 2008)

Samenvatting

Eén van de cursisten van de NHA-cursus Parapsychologie van Titus Rivas schreef hem een brief over haar buitenlichamelijke ervaringen.


Tekst

 
De buitenlichamelijke ervaring van Meinke Okma

door Titus Rivas

Eén van de cursisten van mijn NHA-cursus Parapsychologie, Mevrouw Meinke Okma, schreef me onlangs een brief naar aanleiding van een les over buitenlichamelijke ervaringen (BLE’s) oftewel uittredingen. Hier de voornaamste passages uit haar brief:
“Het gebeurde een paar jaar geleden tijdens een fitness-les. Dit deed ik in een groep. Aan het eind van de les deden we ontspanningsoefeningen waarbij we moesten gaan liggen en proberen totaal te ontspannen met een rustig muziekje op de achtergrond. Terwijl ik me ontspande, d.m.v. de ogen sluiten, creëerde ik voor mezelf een zg. ‘geleide fantasie’ waarin ik in een helikopter boven een groen heuvellandschap met enkele kleine dorpjes cirkelde. Plotseling werden mijn ledematen heel zwaar en begonnen mijn ogen heftig heen en weer te bewegen achter mijn oogleden, net alsof ik in de REM-slaap zat.
Maar ik kon nog alles volgen wat er om me heen gebeurde. Ik was nog steeds bezig met die fantasie. Kort daarna had ik het gevoel dat er aan me getrokken werd waarna ik in een tunnel belandde. Vanuit de lucht werd ik als het ware in een kerkbank gegooid. Ik keek om me heen, totaal gedesoriënteerd en niet wetende wat me overkwam. Ik was in een klein donker kerkje terechtgekomen waar op dat moment niemand was en dat me niet bekend voorkwam. Plotseling wist ik dat ik richting altaar moest gaan, wat me overigens wel enige moeite kostte omdat ik helemaal aan de linkerzijde van mijn kerkbank zat, en naar het middenpad rechts van mij moest komen, terwijl de banken nogal dicht op elkaar stonden.
Toen ik eenmaal op het middenpad was, werd me duidelijk waarom ik naar het altaar werd getrokken, want plotseling verscheen er een fel wit licht achter het altaar. Uit dat felle licht kwam een vrouwelijke gedaante tevoorschijn. Ze kwam op mij af zweven, maar ik was totaal niet bang, voelde me heel rustig. Toen ze vlak bij mij was, werd ik bijna verblind door het felle helderwitte licht dat ze uitstraalde.
Toen ik weer wat kon zien, zag ik dat ze iets op haar linkerarm droeg. Het was een baby. Toen ze eenmaal bij me was, voelde ik me ineens vanuit mijn binnenste helemaal gelukkig en sereen worden. We keken elkaar een moment aan alvorens ze me een groot en dik, helder wit licht uitstralend kruis gaf, waarbij ze deze woorden sprak, welke ik overigens in mijn hoofd hoorde: ‘Wees jezelf’.
Deze vrouw was overigens gekleed in een wit gewaad en ze liep niet, maar ze zweefde laag boven de grond. Na deze twee woorden werd ik weer de tunnel in getrokken en belandde weer met een schok in mijn eigen lichaam. (...)
Een paar feitjes op een rij. 1. Deze BLE was absoluut spontaan, want ik was er totaal niet op voorbereid dat te krijgen. 2. Ik ben niet religieus, eigenlijk vrij atheïstisch. 3. Ik vond het een zeer plezierige ervaring. Het is helaas tot nu toe alleen hierbij gebleven, wat BLE’s betreft.”

Naar aanleiding van haar brief vroeg ik Meinke of de Madonna met kind-achtige gestalte en het kruis misschien iets te maken konden hebben met een katholieke achtergrond. Ze schrijft: “U vroeg mij of ik de katholieke symboliek uit mijn jeugd kende. Ik heb drie jaar op een christelijke basisschool gezeten. Dit alleen omdat mijn ouders vonden dat dat de school was, die het beste bij mijn leerniveau paste. Mijn ouders waren en zijn absoluut niet gelovig. Tijdens de bijbelvoorleesuren was ik altijd meer bezig met de dingen die om me heen gebeurden, dan met de inhoud van de bijbel. Het ging mij zogezegd het ene oor in en het andere weer uit. Dus daar kan ik het niet van kennen.”

Het is volgens mij denkbaar dat Meinka Okma een spiritueel contact heeft gehad van een soort dat ook veelvuldig voorkomt bij BDE’s. Net zoals bij bijna-doodervaringen vaak aan de orde schijnt te zijn, kan een ‘wezen van Licht’ zich qua vorm hebben aangepast aan bepaalde archetypische beelden, zoals dat van een beschermende ‘Moeder Gods’ of moedergodin. Het is hoe dan ook opvallend dat de BLE geen gevolg was van een bewuste poging om een uittreding te induceren.

Meinke Okma heeft me toestemming gegeven haar ervaring te publiceren en ze is benieuwd naar eventuele reacties van lezers.

Dit artikel werd gepubliceerd in Terugkeer 17(1), Voorjaar 2008, blz. 5.

Contact: titusrivas@hotmail.com