New Clothes for Old Souls van Guy Lyon Playfair (recensie)
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 21 December, 2007)
Samenvatting
Recensie van het nieuwste boek van Guy Lyon Playfair, New Clothes for Old Souls, over serieus reïncarnatieonderzoek.
Boekbespreking
Guy Lyon Playfair. New Clothes for Old Souls: Worldwide Evidence for Reincarnation. London: Druze Heritage Foundation, 2006. ISBN 1-904850-09-X.
De Britse auteur Guy Lyon Playfair staat bekend om zijn belangrijke publicaties over parapsychologische onderwerpen, zoals poltergeist, telepathie tussen tweelingen en het spiritisme in Brazilië. Hij slaagt er steeds in om nauwe banden aan te knopen met vooraanstaande onderzoekers en zo dicht mogelijk bij het bewijsmateriaal te komen. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar zijn al jaren geleden aangekondigde boek over reïncarnatieonderzoek. In 2006 is Playfair er eindelijk in geslaagd om de zogeheten Druze Heritage Foundation zover te krijgen dit boek te publiceren. Dit hangt samen met het feit dat wedergeboorte een belangrijk onderdeel uitmaakt van de eigenzinnige godsdienst van de Druzen, een volk in Libanon.
Playfairs kennis van het reïncarnatieonderzoek reikt verder dan dat van anderen door zijn banden met onder meer de overleden Braziliaanse onderzoeker Hernani Guimaraes Andrade en de bekende IJslandse psycholoog Erlendur Haraldsson. De laatste krijgt zelfs de gelegenheid om in een appendix drie interessante Libanese gevallen te bespreken, wat mooi aansluit bij de doelstelling van de Druze Heritage Foundation. Ook de algemene biopsychologische theorie van Andrade en merkwaardige prestaties van het Braziliaanse medium Chico Xavier komen goed uit de verf. Uiteraard is Guy Lyon Playfair zich bij dit alles goed bewust van de centrale en onovertroffen betekenis voor het onderzoeksgebied van wijlen dr. Ian Stevenson.
Het is bijzonder leuk om bekende recente gevallen in het boek tegen te komen zoals het Srilankaanse geval van Purnima, bestudeerd door Haraldsson. Voor Nederlandse lezers is de volgende vermelding nogal opmerkelijk: "Zelfs in een land als Nederland waar ongeveer 40 procent van de bevolking katholiek is en reïncarnatie nou niet direct een alledaags gespreksonderwerp vormt, is de auteur en onafhankelijk onderzoeker Titus Rivas er in geslaagd om enkele gevallen te onderzoeken die kenmerken vertonen die erg lijken op kenmerken die in andere landen worden gemeld." (blz. 125). Vanzelfsprekend is deze passage niet in het boek verwerkt om eventuele recensenten te paaien, maar om aan te geven dat herinneringen aan vorige levens universeel zijn en niet alleen optreden in landen waarin men in reïncarnatie gelooft.
Er is geen boek zonder onvolkomenheden, en natuurlijk geldt dat ook in dit geval. Zo zegt Playfair dat er een reïncarnatiedoctrine voor zou komen in de Talmoed, terwijl veel orthodoxe joden voor zover ik weet zelfs niet in een leven na de dood geloven (blz. 17). Ook zouden spontane reïncarnatiegevallen eerder wijzen op een onpersoonlijk soort wedergeboorte van herinneringen en persoonlijkheidstrekken dan op een echte persoonlijke reïncarnatie (blz. 127), terwijl ze in werkelijkheid net zo goed passen in een personalistisch kader. Zoals we van Playfair gewend zijn, blinkt het boek echter uit door een vlotte, evenwichtige en bijna overal betrouwbare weergave van het reïncarnatieonderzoek.
Deze bespreking verscheen in Terugkeer, 18(2), 28-29, 2007.