Boekbespreking van Seeing Angels
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 23 August, 2007)
Samenvatting
Recensie van het boek Seeing Angels van Emma Heathcote-James, door Titus Rivas
Boekbespreking
Emma Heathcote-James. Seeing Angels: True contemporary accounts of hundreds of angelic experiences.
Londen: John Blake, 2002. ISBN 1-904034-15-2.
door Titus Rivas
De Nederlandse huisarts Moolenburgh is bekend geworden om zijn overzichten van ervaringen met mogelijke engelachtige wezens. Uit dit boek blijkt dat hij niet de enige is op dit vakgebied. De Britse theologe Emma Heathcote-James deed een promotieonderzoek naar recente ervaringen met engelen. Ze verzamelde gevallen via kerkbladen, populaire tijdschriften en radioprogramma's. Uniek aan haar benadering is dat ze niet uit was op bevestiging van christelijke doctrines over engelen.
Heathcote-James gelooft niet dat engelervaringen een recent fenomeen zijn, en stelt dat er slechts meer openheid gekomen is op dit gebied. Iedereen kan een dergelijke ervaring overkomen, ongeacht iemands culturele achtergrond, geloof of beroep. Engelervaringen omvatten allerlei fenomenen, variërend van beelden van traditionele engelen tot merkwaardige ontmoetingen met op het eerste gezicht normale mensen, en van visioenen tot het waarnemen van hemelse geuren.
Zoals we al wisten van het werk van Moolenburgh omvatten engelervaringen onder meer wonderbaarlijke reddingen bij ongelukken. Zo noemt ze het geval van ene Peter Dyke die op vijfjarige leeftijd bijna rennend in een kloof was gevallen, maar daarbij ervoer hoe hij werd opgetild en veilig aan de andere kant werd neergezet (blz. 51-52).
Terecht benadrukt ze het belang van ervaringen van jonge kinderen. Ze haalt bijvoorbeeld huisarts Judith Shrimpton aan die in de jaren '60 zag hoe een jong meisje genaamd Lucy bewusteloos de praktijk werd binnengebracht. Lucy was aangereden door een vrachtwagen en vervolgens twee keer overreden, door de voor- en achterwielen van de wagen. Het kind werd door drie artsen onderzocht en ze bleek slechts een kleine verwonding aan haar schouder te hebben. Men besloot een röntgenfoto van haar te maken, toen Lucy bijkwam en glimlachte. Ze vroeg: "Waar is die man in het wit?". Een arts dacht dat ze het over hem had, maar Lucy legde uit dat ze een man "in een lange, stralende jurk" bedoelde. De artsen hielden haar handen vast en streelde haar over haar gezicht. Lucy zei dat die man dat ook had gedaan. "Hij streelde mijn gezicht, toen hij de wielen optilde; de wielen raakten mij niet".
Andere ervaringen vinden plaats aan het ziek- of sterfbed. Zo zag Joanie, een medewerker van een sterfhuis, hoe een stervende vrouw opeens bezocht werd door de verschijning van een meisje van eenjaar of zeven, vergezeld door twee traditionele engelen. De vrouw overleed vredig en Joanie kwam er pas later achter dat ze een dochtertje had gehad dat op zevenjarige leeftijd overleden was.
Emma Heathcote-James heeft een belangrijk onderzoek uitgevoerd dat aansluit bij de gevallen van onder meer Dr. Moolenburgh, maar ook bij het fenomeen van zogeheten 'Wezens van Licht' uit bijnadoodervaringen.
Merkwaardig genoeg durft de onderzoekster zich daarbij zelf niet eenduidig uit te spreken over de vraag of engelervaringen meer zijn dan hallucinaties, hoewel ze tegelijk aangeeft dat sommige gevallen volgens haar niet op die manier verklaard kunnen worden. Dit geeft weer eens aan hoe moeilijk het kan zijn om in een academische context openlijk uit te komen voor rationele, maar afwijkende conclusies rond spirituele onderwerpen.
Het is in ieder geval te hopen dat Emma Heathcote-James doorgaat met haar interessante werk.
Deze recensie werd geplaatst in Terugkeer, 18(1), 2005, blz. 27-28.
Contact: titusrivas@hotmail.com