Tussen twee levens
Geplaatst door
Titus Rivas (publicatiedatum: 28 May, 2007)
Samenvatting
Bij bijnadoodervaringen lijken mensen vaak in aanraking te komen met een geestelijke wereld die na de fysieke dood hun bestemming zal zijn. Zo bestaan er ook herinneringen aan een geestelijk voorbestaan voorafgaand aan de fysieke conceptie.
Tussen twee levens
door Titus Rivas, namens Stichting Athanasia
In vorige bijdragen aan Paraview heeft Athanasia al stilgestaan bij onderzoekingen naar bijnadoodervaringen en naar herinneringen aan vorige levens. Uiteraard luidt een volgende vraag dan wat iemand kan beleven na zijn of haar dood en voordat er een reïncarnatie in een nieuw lichaam zou plaatsvinden. Is er eigenlijk wel iets te beleven als je geen lichaam meer hebt? Of moet je voor nieuwe ervaringen wachten totdat je opnieuw geboren bent en blijf je in de tussentijd gewoon bewusteloos? Op het eerste gezicht is deze vraag moeilijk te beantwoorden. De parapsychologie heeft bijvoorbeeld geen fysiek gelocaliseerde "poort" tot het hiernamaals waar we maar doorheen hoeven te gaan om te zien hoe het daar is. Toch zijn er enkele soorten spontane ervaringen die licht lijken te werpen op wat er na de dood met ons - als geestelijke wezens - gebeurt. De bekendste is waarschijnlijk de zojuist genoemde bijnadoodervaring (BDE) zelf. Hoewel het daarbij gaat om ervaringen tijdens een toestand van klinische dood, is er alle reden om aan te nemen dat deze ervaringen ook voortgezet worden na de dood. Vooral gevallen waarin er een vlak EEG werd gemeten tijdens de BDE, zoals dat van Pam Reynolds, wijzen uit dat mensen geen hersenen nodig hebben om ook na hun dood nog van alles te kunnen beleven.
Tussenperiodehemmeringen
Een minder bekende bron van informatie over het hiernamaals is de zogeheten tussenperiodeherinnering (TPH), in het Engels aangeduid als memories of an intermission period, intermission experiences of prebirth experiences. Nogal wat jonge kinderen beweren dat ze niet alleen herinneringen hebben aan een vorig leven, maar eveneens aan een andere wereld waarin ze zouden vertoefd voorafgaand aan hun huidige geboorte. De bekende Amerikaanse reïncarnatieonderzoeker lan Stevenso maakt hier melding van in een aantal gevallen van herinneringen aan vorige levens. Veer Singh, een jongen uit India, wist voorbeeld te vertellen dat hij na zijn dood aan het einde van het vorige leven voortgeleefd als een soort geest. Hij had in die vorm onder meer zijn broer begeleid toen deze een jaarmarkt bezocht.
Nederlandse TPH's
Een andere jongen, Jasbir genaamd, wist nog dat hij na dood een saddhu (een soort Indiase heilige) had gezien die met hem had gecommuniceerd over zijn lot.
Ook in Nederland kennen we dit soort herinneringen als onderdeel van reïncarnatiegevallen. De eerste die daarvan systematisch melding maakte is de Nederlandse theologe Joanne Klink. Ze besteedt er aandacht aan in haar boek Vroeger toen ik groot was.
Stichting Athanasia heeft zelf onder meer de volgende gevallen weten te verzamelen:
Christina K.
In het geval Christina K. (pseudoniem) uit Malden wist een meisje van ongeveer drie en een half nog dat ze gestikt was tijdens een brand in een ander huis. Na haar dood werd ze opgewacht door een vrouw in het wit die haar liet kiezen tussen mogelijke moeders voor haar volgende leven. Ze koos voor een vrouw met blond haar die ergens zat te typen. De brunette moeder van Christina vertelde ons dat deze beschrijving overeenkwam met hoe zijzelf er enkele jaren voor de geboorte van haar dochter uit had gezien. In die periode blondeerde zij namelijk haar haar en werkte ze als typiste op het kantoor van een houthandel. Ze had dit nooit tegen Christina verteld zodat het meisje er normaliter niets van kon weten.
Myriam R.
Myriam R. was een Nederlands meisje van ongeveer drie met herinneringen aan een vorig leven in een woestijnachtige omgeving. Naar eigen zeggen kwam ze na haar dood ten gevolge van een zandstorm in een andere, bovenaardse wereld terecht. Myriam herinnert zich die wereld nu nog steeds als volwassene. Ze omschrijft het als een 'mooie wereld' vol vrede. Na verloop van tijd voelde ze hoe weer terug naar de aarde werd getrokken. Merkwaardig genoeg kan Myriam deze herinneringen in dit leven vergelijken met een eigen BDE. Tijdens een keizersnee in dit leven ervoer ze hoe ze aangetrokken werd door een soort muziek en warmte. Ze bevond zich in een onbeschrijflijke mooie omgeving vol prachtige bomen, planten en bloemen en voelde een eindeloze rust en vrede. Myriam is er zelf van overtuigd dat haar tussenperiodeherinnering en bijnadoodervaring allebei betrekking hebben op hetzelfde hiernamaals.
Sietske
Sietske, een tweejarig meisje, vertelde haar moeder huilend dat ze gedroomd had dat ze achterop een brommer had gezeten en vervolgens overreden werd door een vrachtwagen. Ze werd in een 'zak' gedaan achterin de auto en werd vervolgens in een 'doos' gestopt. Uiteindelijk werd ze begraven in de 'tuin'.
Bo Monsanto
Bo Monsanto, een Nederlandse jongen met Antilliaanse achtergronden uit Oosterwijk, vertelde zijn moeder Toinette Loeffen toen zijn oma Esseline doodziek was, dat hij zelf ook al eens dood was gegaan. Hij zei: "Toen ging ik ook naar de hemel en toen kwam ik bij pappa en jou".
Herinneringen aan 'de hemel'
Overigens komen tussenperiodeherinneringen niet altijd voor in combinatie met herinneringen aan een vorig leven. Sommige kinderen weten alleen nog dat ze uit een andere wereld kwamen, maar niet hoe ze daar terecht waren gekomen. Dit maakt dat ook christenen die niet in reïncarnatie geloven aandacht kunnen besteden aan herinneringen aan 'de hemel'. Voorbeelden van dergelijke gevallen bestudeerd door Athanasia zijn:
– Een serieuze uitspraak van een vierjarig meisje genaamd Laura dat ze haar moeder 'gekozen' had.
– De tweejarige dochter van een Australische vrouw vertelde haar dat ze haar uitgekozen had als moeder, terwijl ze wachtte in de lucht (sky).
– Een Nederlandse vrouw, Anne-Marie genaamd, herinnerde zich dat ze niet geboren wilde worden. Ze bevond zich in een wereld en was helemaal in paniek door het vooruitzicht van het komende aardse leven. Een vriendelijke oude man met een baard probeerde haar ertoe te brengen toch naar de aarde te gaan. Hij beloofde haar dat ze bijgestaan zou worden tijdens haar verblijf op aarde. Haar angst was gebaseerd op de beelden van haar komende leven, die ze in de tussenperiode zou hebben gezien. Dit leven zou tot nu toe helemaal verlopen zijn als ze had voorzien.
Tussenperiodeherinneringen worden nog wel eens afgedaan als niet veel meer dan fantasieën. Gelukkig wordt langzamerhand toch duidelijk dat ze daarvoor onderling te veel overeenkomsten vertonen en bovendien sterk overeenkomen met bijna-doodervaringen. Bovendien zijn er gevallen bekend waarin kinderen uitspraken deden die kloppen met historische gegevens over aardse gebeurtenissen voordat ze werden verwekt. Een voorbeeld is het bovenstaande geval van Christina.
Dan moeten we ook nog bedenken dat de uitspraken gedaan zijn door jonge kinderen die volgens de normale ontwikkelingspsychologie geen echt besef kunnen hebben van leven en dood. Om deze redenen neemt Stichting Athanasia dergelijke gevallen extra serieus als bron van informatie over een hiernamaals.
Het onderzoek naar tussenperiodeherinneringen is in volle gang. Onderzoekers en ervaringsdeskundigen in Oost en West zijn er momenteel mee bezig. Naast reïncarnatieonderzoekers zijn er ook een aantal specialisten en ervaringsdeskundigen actief, zoals Elisabeth Hallett, Sarah Hinze en het voormalige echtpaar Michael en Toni Maguire. Deze laatste hadden vroeger een website, www.prebirthexperience.com met links naar werk van anderen. In de boeken Parapsychologisch onderzoek naar reïncarnatie en leven na de dood (Ankh-Hermes), Uit het leven gegrepen (Koopman & Kraaijenbrink) en Parapsychologische Encyclopedie (Elmar) besteedt onze onderzoeker Titus Rivas ook meermalen aandacht aan dit onderwerp.
Reacties: stg_athanasia@hotmail.com
Dit artikel werd in november 2003 gepubliceerd in Paraview, Jaargang 7, nummer 4, blz. 18-19.
Contact: titusrivas@hotmail.com